کالبدشناسی ماکروسکوپیک مفصل قلم پایی - بندانگشتی در شترمرغ

 در شترمرغ (Struthio camelus)، تمام نیروی وزن حالت استاده توسط انگشتان اندام حرکتی لگنی تحمل شده به ­طوری ­که بیش ­ترین فشار بر مفصل قلم پایی –  بند انگشتی وارد می­ گردد. در این تحقیق ساختار آناتومیکی این مفصل به ­طور ماکروسکوپیک مطالعه شد. در این تحقیق 25 قطعه اندام لگنی شترمرغ تهیه شد و پس از فیکس شدن در فرمالین 10%  به ­دقت مورد بررسی و  تشریح قرار گرفتند. برای تهیه آرتروگراف، 4 سی­ سی ماده حاجب هر یک از مفاصل قلم پایی – بند انگشتی مرتبط با انگشت 3 و 4 از سمت میانی به تزریق شد و در حالت گماری DP و LM تصویربرداری پرتونگاری تهیه شد. در بررسی ماکروسکوپیک، فاسیای سطحی دور تا دور مفصل قلم پایی – بند انگشتی و لیگامنت پلانتار را گرفته و با فاسیای تاندون­ های خم ­کننده ممزوج می­ گردد. فاسیای عمقی که شامل دو لایه سطحی و عمقی می­ باشد به لیگامنت­ های مفصل قلم پایی – بند انگشتی مرتبط و متصل می ­باشد. لیگامنت پلانتار باعث حفظ ساختار مفصل قلم پایی – بند انگشتی در سطح کف پایی شده و لیگامنت­ های متعددی به بالشتک ­های کف پایی متصل می ­شوند که سبب حرکت راحت ­تر انگشتان می­ گردند. استخوان تارسومتاتارس دوم از 90 روزگی به بعد با استخوان­ های قلم پای 3 و 4 جوش خورده و به­ صورت یک زائده باقی می ­ماند. آرتروگرافی هیچ ارتباط بین مفصل­ های قلم پایی – بند انگشتی سه و چهار نشان نداد و کاملاً مستقل هستند. هم­ چنین ته کیسه­ ها کاملاً قابل تشخیص می­ باشند.